Er worden jaarlijks meer dan 100.000 verkeersongevallen geregistreerd. Dat zijn er meer dan 30 per dag. Er zijn meer dan 500 doden per jaar te betreuren.
Bij een verkeersongeval is er vanzelfsprekend vaak schade, en deze kan variëren van materiële schade, zoals blikschade, tot schade waarbij men letsel oploopt, en waarbij het slachtoffer zelfs komt te overlijden.
Naast de emotionele kant van de zaak, bestaan voor een slachtoffer of de nabestaanden van een slachtoffer allerlei vragen van juridische, financiële en praktische aard. Hoe kan ik een claim indienen? Bij wie? Wat kan ik vorderen? En hoe gaat dat?
Maar ook degene die aansprakelijk gesteld wordt, kan allerlei juridische vragen hebben. Ben ik hier eigenlijk wel voor verzekerd? En ben ik wel aansprakelijk? Of kan ik de schade weer verhalen op iemand anders? Beslist mijn verzekeringsmaatschappij voor mij of ik aansprakelijk ben? Dat zijn erg lastige vragen.
Het traject van het regelen van de schade duurt lang, en is erg ingewikkeld. Zonder specialistische kennis en ervaring, kunt u dit in de regel niet zelf oplossen. Schakel daar een gespecialiseerde advocaat voor in. Door de advocaat zal eerst worden geprobeerd om tot overeenstemming te komen met de andere partij. Als dat niet lukt, zal er een procedure gevoerd moeten worden. Dat betekent dat de rechter een beslissing neemt.
Uw claim kan verjaren, let daar dus goed op, en win tijdig juridisch advies in van een advocaat.
materiële schade (zoals extra kosten van huishoudelijk hulp en verlies van arbeidsvermogen. Ofwel: de extra kosten die men moet maken vanwege het letsel)
immateriële schade (zoals pijn en verdriet).
De kosten voor een advocaat worden meestal gedekt door de verzekering. Laat u dus goed voorlichten! Bij Jouw advocaat vindt u eenvoudig gespecialiseerde advocaten, die u kunnen vertellen of u aanspraak kunt maken op bijvoorbeeld schadevergoeding. Kies daarvoor het rechtsgebied “letselschade”.
De partij die de schade heeft veroorzaakt aansprakelijk stellen
Schadevergoeding vorderen namens u.
Die schade kan bijvoorbeeld bestaan uit een vergoeding van overlijdensschade of voor vergoeding van letsel.
Bij de verzekeraar een uitkering claimen, en een uitkering vorderen in een juridische procedure als de verzekeraar weigert uit te betalen.
Soms valt de schade gelukkig mee. Niet in alle gevallen bestaat aanleiding een partij aansprakelijk te stellen. Dat kunt u natuurlijk laten beoordelen door een deskundige advocaat.
Dat kan allerlei oorzaken hebben, zoals:
De vergoeding van immateriële schade heet “smarten”geld. Nederland kent geen smartengeld voor nabestaanden.
Het smartengeld is een vergoeding die men ontvangt voor het leed dat men is aangedaan. Een vergoeding voor “gederfde en nog te derven levensvreugde” of een “immateriële schadevergoeding”, wordt dat ook wel genoemd.
Naast smartengeld heeft men recht op vergoeding van alle inkomsten die men door letsel is misgelopen en nog zal mislopen. Dat noemt men het “verlies aan verdienvermogen”.
Dit is het verlies van de capaciteit om arbeid te verrichten en daarmee inkomsten te verwerven. Het gaat daarbij niet uitsluitend om het werk, dat het slachtoffer ten tijde van het ongeval verrichtte, maar om het verdienvermogen in het algemeen. Het wordt vaak aangeduid als 'verlies aan verdienvermogen' of 'verlies aan arbeidscapaciteit'.
Om deze schade te berekenen, zijn er speciale rekenbureaus die een rekenrapport (actuariële berekening) opstellen - meestal in opdracht van het letselschadebureau of de letselschadeadvocaat - waaruit blijkt hoe hoog het verlies aan verdienvermogen van het slachtoffer bedraagt. Het verlies aan arbeidsvermogen wordt in het rekenrapport berekend door een vergelijking te maken met de huidige inkomenssituatie na het ongeval en de hypothetische situatie waarin het ongeval niet had plaatsgevonden (het inkomen zonder ongeval).
Er wordt hierbij rekening gehouden met verschillende factoren zoals pensioen, sterftekanscorrectie, recht op promotie en loonsverhoging etc. Ook de pensioenschade en een eventuele studievertraging van langer dan een jaar moeten worden meegewogen.
Aan het bewijs van het verlies aan verdienvermogen mogen volgens de jurisprudentie van de Hoge Raad niet al te hoge eisen worden gesteld, zoals bleek uit het arrest Vehof/Helvetia (HR 15-05-1998, NJ 1998, 624). Daarna heeft de Hoge Raad in het arrest Van Sas/Interpolis (HR 14-01-2000, NJ 2000, 437) al beslist, dat deze in de toekomst te lijden schadepost moet worden berekend na afweging van de goede en kwade kansen. Bij de berekening van het verlies aan verdienvermogen moet aldus rekening worden gehouden met zowel positieve factoren - zoals kans op promotie en loonsverhoging - als negatieve factoren - kans op eerder overlijden of faillissement van de werkgever.
Bij het inkomen zonder ongeval worden ook berichten van de werkgever over de eventuele carrièrekansen van het letselschadeslachtoffer berekend. Hierbij wordt gevraagd wat het slachtoffer had kunnen verdienen als het ongeval niet had plaatsgevonden.
Ook kan de rekenmeester opdracht krijgen tot het mee laten rekenen van andere variabelen gedurende een bepaalde looptijd. Denk hierbij aan huishoudelijke hulp en verlies van zelfwerkzaamheid.
Een rekenrapport is werk voor specialisten en kost nogal behoorlijk wat geld. Het opstellen ervan dient dan ook alleen te gebeuren in zaken met een omvangrijke schade omdat anders de tegenpartij (verzekeraar) hoogstwaarschijnlijk de kosten ervan niet zal willen betalen.
Het is vaak verstandig om een dergelijk rekenrapport te laten opstellen omdat er vaak bij de verzekeraar discussie ontstaat over de omvang van de schade en de schadepost 'verlies aan arbeidsvermogen' (v.a.v.) meestal de hoogste schadepost van de totale vordering is.
Hoewel volgens vaste jurisprudentie sinds de arresten Vehof/Helvetia (Hoge Raad 15 mei 1998, NJ 1998, 624) en Van Sas/Interpolis (Hoge Raad 14 januari 2000, NJ 2000, 437) niet al te hoge eisen mogen worden gesteld aan het bewijs van het hypothetische inkomen (zonder ongeval), verdient het vaak toch aanbeveling dit inkomen te laten berekenen. Een rekenrapport maakt op die manier een groot deel van de schade inzichtelijk.
Ook wordt het in de regel aanbevolen dit door een rekenmeester te laten doen, waarvan beide partijen akkoord zijn met zijn inschakeling. Dit voorkomt meestal discussies achteraf over de objectiviteit en betrouwbaarheid van de ingeschakelde rekenmeester.
In het rekenrapport worden geen uitspraken gedaan over de causaliteit, noch over het medisch dossier en ook niet over de juridische aspecten van de letselschadezaak.
Er is regelmatig discussie tussen belangenbehartigers en verzekeraars over een aantal actuariële aspecten, zoals de rekenrente, de welvaartscorrectie, de kapitalisatiedatum/peildatum en de herbeleggingfictie.
Rekenmeesters worden vaak door letselschaderegelaars of letselschadeadvocaten extern ingeschakeld, maar soms heeft een letselschadekantoor ook een eigen calculatieafdeling waar één of meer rekenmeesters werkzaam zijn.