Bijvoorbeeld als men niet toerekeningsvatbaar is.
Iemand die een strafbaar feit begaat dat hem/haar niet kan worden toegerekend wegens de gebrekkige ontwikkeling of ziekelijke stoornis van zijn geestesvermogens, is niet strafbaar.
De wet kent alleen wèl toerekenbaar of niet toerekenbaar. In de praktijk bleek behoefte aan een “tussen-categorie”. Iedereen kent wel de term ‘verminderde toerekeningsvatbaarheid’. Het gaat dan om situaties waarin de dader niet de volledige verantwoordelijkheid voor het strafbare feit kan dragen, maar waarbij het nu ook weer niet zo is dat de dader in het geheel geen verwijt te maken valt. Dit kan leiden tot een mildere straf, maar ook tot bijvoorbeeld TBS, al dan niet in combinatie.