Terechtzittingen vinden plaats in het openbaar. De rechtbank kan echter een gehele of gedeeltelijke sluiting van de deuren bevelen, indien de veiligheid van de staat, de goede zeden of de openbare orde dit verlangen.
In zaken van minderjarigen is de behandeling altijd met gesloten deuren. Dat noemen we dan ook “een behandeling achter gesloten deuren”.
Het onderzoek ter terechtzitting begint door het doen uitroepen van de zaak tegen de verdachte. De voorzitter en de rechters mogen ter zitting geen blijk geven van enige overtuiging omtrent schuld en onschuld van de verdachte. De rechter-commissaris neemt geen deel aan het onderzoek ter terechtzitting. Dat is op straffe van nietigheid van het onderzoek.
De voorzitter geeft leiding aan het onderzoek. De voorzitter kan, in zijn plaats, een lid van de meervoudige kamer belasten met de leiding. De voorzitter begint het onderzoek tegen de verdachte door te vragen naar diens naam en overige personalia. De voorzitter vermaant de verdachte oplettend te zijn en deelt hem mede dat hij niet tot antwoorden verplicht is.
Vervolgens draagt de Officier van Justitie de zaak voor.
Indien de verdachte de Nederlandse taal niet machtig is, krijgt hij een tolk: dit is verplicht. Dit geldt overigens ook voor getuigen.
Indien de verdachte niet verschenen is, en de dagvaarding is volgens de regels die daarvoor gelden uitgebracht aan de verdachte, wordt verstek tegen de verdachte verleend. Dat gebeurt op vordering van de Officier van Justitie.
De zaak wordt dan op de stukken uit het dossier afgedaan, tenzij de verdachte zijn raadsman speciaal gemachtigd heeft (en dat kan mondeling) verweer te voeren.