En wanneer is gezamenlijk gezag niet in het belang van een kind?

Belangrijke zaken dienen samen besproken en ook samen besloten te worden. Informatie dient aan de ander te worden doorgegeven, zoals schoolrapporten, uitslagen van medische onderzoeken, of een kind een griepje heeft, of als een van de ouders wil verhuizen.

Doorslaggevend bij de vraag of gezamenlijk gezag beëindigd moet worden, is het door de Hoge Raad genoemde klem-criterium. Zit een kind klem tussen de ouders, of is er een onaanvaardbaar risico dat het kind klem of verloren raakt tussen de ouders, en is niet te verwachten dat er binnen afzienbare tijd voldoende verbetering plaats vindt, dan is gezamenlijk gezag in de regel niet goed voor het kind. Dat zegt het woord klem natuurlijk al. Vaak gaat het dan om een kind dat in een loyaliteitsconflict verkeert, en tussen de ouders in zit. Omdat een kind altijd loyaal is naar beide ouders, plaatsen ouders een kind in een onmogelijke, schadelijke positie, als van een kind wordt verwacht “partij te kiezen” tussen de ouders. Het is schadelijk voor de ontwikkeling van een kind, indien een ouder, vaak zonder het zelf te beseffen, het kind betrekt in de conflicten tussen ouders.

Als er sprake is van gezag bij slechts 1 ouder, dan kan deze ouder de rechter vragen om een andere persoon dan de andere ouder ook met het gezag te belasten. Dat kan alleen in bepaalde gevallen, en de andere ouder kan er natuurlijk bezwaar tegen maken. De andere ouder kan er ook verweer tegen voeren. Er zijn voorwaarden aan verbonden, zoals:

• die persoon moet in een nauwe persoonlijke betrekking staan tot het kind
• die persoon moet met de moeder samenwonen, in gezinsverband, en samen voor het kind hebben gezorgd