Het bedrag dat uit de eenvoudige berekening van 90% van “de bijstandsnorm” volgt, dient vervolgens met bepaalde posten verhoogd of verlaagd te worden. Dat maakt het nu juist zo ingewikkeld. Een beslagvrije voet is voor een leek moeilijk te berekenen of na te rekenen. Dat het niet eenvoudig is, blijkt ook wel uit het gegeven, dat ook deurwaarders ook wel eens een vergissing maken bij de berekening.
Posten waarmee de beslagvrije voet dient te worden verhoogd (artikel 475 d lid 5 Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering):
a.de premie van een door de schuldenaar gesloten ziektekostenverzekering, verminderd met de normpremie, bedoeld in artikel 2 van de Wet op de Zorgtoeslag, voor zover reeds begrepen in de bijstandsnorm zoals die voor de schuldenaar geldt ingevolge het eerste, tweede en voerde lid, en met krachtens die wet ontvangen zorgtoeslag, telkens wanneer deze premie vervalt terwijl het beslag ligt
b.de voor rekening van de schuldenaar komende woonkosten verminderd met ontvangen huurtoeslag of woonkostentoeslag, voor zover, voor zover de woonkosten, na deze vermindering, meer bedragen dan het bedrag, genoemd in artikel 17, tweede lid, van de Wet op de huurtoeslag, met dien verstande dat de verhoging van de beslagvrije voet niet meer bedraagt dan het huurtoeslagbedrag waarop de schuldenaar, uitgaande van de laagste inkomenscategorie, krachtens artikel 21 van de Wet op de huurtoeslag ten hoogste aanspraak heeft.
Posten waarmee de beslagvrije voet dient te worden verlaagd (artikel 475d lid 6 Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering):
De beslagvrije voet wordt verminderd met de voor beslag vatbare periodieke inkomsten van de schuldenaar waarop geen beslag ligt, alsmede met het normbedrag voor de kosten van levensonderhoud en de toeslag voor een partner of eenoudergezin, begrepen in aan de schuldenaar toegekende studiefinanciering of tegemoetkoming in de studiekosten die niet vatbaar is voor beslag.