In Nederland heeft uitsluitend de gewonde, ook wel de benadeelde genoemd, recht op vergoeding van zijn of haar letselschade indien een ander aansprakelijk is. Een uitzondering op die regel zijn de kosten die een ander voor de benadeelde betaalt, evenwel op voorwaarde dat de benadeelde die kosten zelf ook had kunnen vorderen.
Dit wordt ook wel verplaatste schade genoemd. Shockschade is ook een vorm van schade die aan een ander dan de benadeelde zelf kan worden toegekend. Ook de werkgever van een gewonde kan de kosten van doorbetaald loon verhalen. (Sociale) verzekeraars hebben ook recht op verhaal van hun uitkeringen.
De betaling van schadevergoeding komt pas aan de orde, als de andere partij zijn/ haar aansprakelijkheid 'gaaf en onvoorwaardelijk' heeft erkend. Als deze dat niet doet, dan start men soms een procedure bij de rechtbank, door het uitbrengen van een dagvaarding. Als de vordering wordt toegewezen, dan oordeelt de rechtbank dat de andere partij aansprakelijk is voor de schade. Onder schade valt de schade die zich al heeft voorgedaan, maar ook de toekomstige schade.
Zodra de aansprakelijkheid door de andere partij is erkend, kan de advocaat van het slachtoffer om voorschotten op de schadevergoeding vragen bij de – verzekeraar van de – aansprakelijke tegenpartij.